Een nieuw clubhuis ontwikkelen is iets waar maar weinig mensen in hun leven mee te maken krijgen. Dus gingen wij opzoek naar hulp en informatie. De eerste stap was het maken van een ontwikkelteam. Vanuit de stichting zitten Karin Bosman, Thomas vd Raadt en ik d’r in. Vanuit de groep Erwin Wigman en Kaat Bakker. Met z’n vijven hebben we het project aardig gedekt. D’r is projectkennis, bouwkennis, scoutingkennis, de verslaglegging is goed geregeld en we kunnen schrijven. Daarnaast hebben we een netwerk op het gebied van financiën en nog heel wat meer.
Scouting Nederland (SN) heeft een interessant boekje, De Blokhutgids. Het is een degelijk gemaakte gids waar echt alles in staat wat je moet weten over nieuwbouw. Daarnaast heeft SN ook een pool van accommodatie-consulenten, verdeeld over regio’s in het land. Naast de zaken die SN aanbiedt, zijn er natuurlijk aannemers, projectontwikkelaars en allerhande deskundigen. Dus lazen we alles wat los en vast zit, surften we dagen over het net. Vonden wij blokhutten wel mooi en leek die optie gemakkelijk en die andere goedkoop. Zelfbouwen is een makkie, willen velen je doen geloven. Hup, regel een groepje enthousiaste ouders en timmer je hut in een paar weekenden in elkaar.
Er kwam op een zaterdag zo’n houtbouwer helemaal uit Stadskanaal en wij spraken hem op de zolder van de Krocht. Gezeten tussen de tenten, de touwen, de potten en pannen. Er ontvouwde zich een verhaal over Russisch hout dat eigenlijk uit Litouwen kwam, over boomstammen die door de Russische overheid als boom allemaal een GPS-coördinaat hebben, over een Nederlander die een fabriek runt in Siberië. Hij vertelde over kwaliteit, over isolatiewaarde, over de onderwaardering van hout en dat bouwen echt een makkie was. Toen wij het trapje van de zolder af gingen duizelde het ons. We hebben nooit meer iets van hem gehoord. Ik weet niet eens of hij Stadskanaal die dag nog heeft bereikt. Of werd het toch de lange tocht naar Omsk?
De accommodatieconsulenten van SN kwam op een avond uit Bergen op Zoom. We zaten aan de tafel bij Karin Bosman thuis en dronken thee. De consulent van SN was een gepensioneerde architect, die ons niet meer kon vertellen dan dat wij goed bezig waren; we hadden een prima contact met de gemeente, hadden onze planning op orde en we kenden de Blokhutgids inmiddels van buiten. Kortom: hij wenste ons succes met onze onderneming. Voor ons kon hij niks doen. ‘Jullie zijn zo goed voorbereid, daar kan ik niks aan bijdragen.’ Daar zaten we dan. Wat nu? ‘Zoek een goeie architect, daar heb je echt wat aan’, zei hij en hij vertrok op tijd terug naar Brabant.
Zoek een goeie architect, dat bleek toch wel de gouden tip. Dus namen we contact op met drie architecten uit ons gezamenlijk netwerk en stelden ze de zelfde vraag. Help ons met het maken van een Programma van Eisen (PvE) en een Voorlopig Ontwerp (VO). De procedures bij Brigitta verplichten ons om bij ‘grotere’ aankopen altijd drie offertes opvragen en dan kiezen voor de beste aanbieding. Wij spraken ze alle drie, bekeken hun websites en portfolio’s, zochten referenties en vroegen rond. Uiteindelijk kozen we voor Jack Deneke. Een aimabele Limburger, docent aan de architectenopleiding en mede-eigenaar van een architectenbureau in Haarlem met een uitstekende reputatie. Jack heeft ervaring in het bouwen in de kinderopvang en heeft de Sterrenwacht in Overveen ontworpen. Bovendien: Jack is een scout! Hij was jarenlang leiding bij een groep in Maastricht.
Kortom: wij hadden onze man gevonden.